ترجمه اصطلاحات پزشکی
سنگ کلیه به انگلیسی
kidney stoneکلیه به انگلیسی
kidney
ترانکسامیک اسید در کاهش خونریزی حین و بعد از عمل جراحی سنگ کلیه از طریق پوست
بر اساس یافته های مطالعه حاضر، بیشترین فراوانی سنگ ها در دو گروه مداخله و شاهد در قسمت تحتانی و میانی کلیه گزارش گردید و تفاوت آماری معنی داری از نظر پارانشیم کلیه نرمال و کاهش یافته مشاهده نشد. در مطالعه Siddiq و همکاران بیشترین فراوانی سنگ در قسمت تحتانی و لگنچه دیده شد ولی از لحاظ آماری بین دو گروه مداخله و شاهد از لحاظ محل سنگ دیده نشد که با نتایج مطالعه حاضر نیز قابل مقایسه است(9). بر اساس یافته های مطالعه حاضر مدت زمان بستری و نیاز به تزریق خون در گروه مداخله بطور معناداری نسبت به گروه شاهد پایین تر بود . همچنین سطح هموگلوبین قبل از عمل بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت ولی هموگلوبین بعد از عمل، هموگلوبین مایع و کاهش هموگلوبین در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد. در مطالعه Mohammadi و همکاران نیز میانگین سطح هموگلوبین بعد از عمل بطور معناداری در گروه دریافت کننده TXA در مقایسه با گروه دریافت کننده نرمال سالین(کنترل) بالاتر بود(10). در مطالعه Yao و همکاران که بر روی بیماران با بیماری های پلی کیستیک کلیه انجام شد نشان دادند مدت زمان خونریزی و حجم خون تزریقی در بیماران تحت درمان با TXA بطور معناداری پایین تر از بیماران گروه کنترل بود(11). نتایج مطالعه Mihai و همکاران نیز نشان دادند که نیاز به تزریق خون در گروه TXA پایین تر از گروه کنترل بود و استفاده از TXA در جراحی PCNL ایمن، ارزان و قابل قبول است(12). در مطالعه Siddiq و همکاران سطح هموگلوبین و هماتوکریت در دو گروه مداخله و شاهد قبل از عمل با یکدیگر تفاوت معناداری داشت. بعد از عمل نیز میانگین تغییرات سطح هموگلوبین در گروه پلاسبو بالاتر از گروه مداخله بود. همچنین نشان دادند نیاز به تزریق خون در گروه تحت درمان با TXA بطور معناداری پایین تر از گروه پلاسبو بود(9). نتایج مطالعات نشان داده است استفاده از TXA در جراحی PCNL موجب کاهش خونریزی و افت هموگلوبین می شود. همچنین نشان داده شده است که کاهش خونریزی حین عمل منجر به کاهش مدت زمان عمل، کاهش مرگ و میر و عوارض در بیماران می شود(13, 14). در مطالعه Yao و همکاران سطح سرمی کراتینین و eGFR در گروه تحت درمان با TXA در حد مطلوب باقی مانده بود(11). همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد عوارض ترومبوتیک در گروه مداخله هیچ موردی گزارش نشد و عوارض غیرترومبوتیک در 38 بیمار(70.4%) تهوع و 16 بیمار (29.6%) استفراغ گزارش شد. در مطالعه Rashid و همکاران، فراوانی عوارض در گروه مداخله شامل خونریزی(4%)، پارگی PCS(4%)، UTI و تب (16%) و در گروه B خونریزی(8%)، پارگی PCS(8%)، UTI و تب (20%) گزارش شد اما این اختلاف از لحاظ آماری معنادار نبود(15). نتایج مطالعات نشان داده است تب پس از عمل یکی از شایعترین عوارض جراحیPCNL با میزان بروز بیش از 7/32 درصد می باشدو میزان سپسیس نیز بین 0.97 تا 4.7 درصد گزارش شده است(16).





برای مطالعه بیشتر در مورد نگارش آکادمیک و نکات مهم به کانال تلگرامی ما مراجعه کنید.








نظرات و سوالات:
نظرات و پرسشهای قبلی