ترجمه اصطلاحات پزشکی
دیابت ملیتوس به انگلیسی
mellitus diabetesمراقبت پزشکی به انگلیسی
medical careدرمان پیشرفته به انگلیسی
advanced treatmentقلبی به انگلیسی
Cardiac
درمان پیشرفته به انگلیسی
advanced treatmentقلبی به انگلیسی
Cardiac
تاثیر EMDR بر ترس از هیپوگلیسمی
دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن و پیچیده است که نیاز به مراقبت های پزشکی مداوم و استراتژی هایی جهت کاهش احتمال وقوع عوارض متعدد آن دارد(1). امروزه با استفاده از برنامه های درمان پیشرفته هیپرگلیسمی توانسته اند عوارض مهم بیماری دیابت مانند اختلالات میکروواسکولار و قلبی را کاهش دهند(2). اما استفاده از این برنامه ها موجب افزایش بروز دوره های هیپوگلیسمی گردیده است(3). هیپوگلیسمی یک نگرانی بالینی حیاتی و جدی را در بیماران مبتلا به دیابت به همراه دارد(4). در برخی از تقسیم بندی ها هیپوگلیسمی به صورت خفیف و شدید طبقه بندی شده است. هیپوگلیسمی شدید نشان دهنده ی شرایط تهدید کننده ی حیات است که نیاز به کمک رسانی شخص ثالث دارد(5). هیپوگلیسمی ممکن است به صورت نامطلوبی با علایم روانپزشکی همراه گردد و در صورت تشدید منجر به افزایش بروز معلولیت ها و مرگ می گردد(6). تجربه ی هیپوگلیسمی ممکن است منجر به ترس از عود آن گردد(7). ترس از هیپوگلیسمی در افراد مختلف دیابتی، اعضای خانواده، مراقبین و همسرانشان در سطوح مختلف تجربه می شود و در 20 تا 30 درصد از بیماران تحت درمان با انسولین گزارش شده است که سطح اضطراب را افزایش می دهند(8). ترس از هیپوگلیسمی بر استفاده از رفتارهای سلامت در خود کنترلی دیابت مانند رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و دوز انسولین تاثیر می گذارد. تطابق با درمان و برنامه کنترلی سخت گلوکز می تواند ترس از هیپوگلیسمی را افزایش دهد(9 و 10). در مطالعات دیده شده است که ترس از هیپوگلیسمی منجر به اختلالات خواب و کاهش کیفیت خواب و افت کیفیت زندگی بیماران دیابتی گردیده است(11 و 12). ترس از هیپوگلیسمی به عنوان بزرگ ترین مانع جهت فعالیت فیزیکی در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 گزارش شده است(12 و 13). جهت کنترل ترس از هیپوگلیسمی از مداخلات متنوعی استفاده شده است که از این میان می توان به سیستم های نظارت بر گلوکز مداوم، قلم انسولین، پمپ انسولین، محاسبه کننده بلوس انسولین و برنامه های کاربردی تلفن همراه اشاره کرد(14). در مطالعات بارنارد و همکاران(15) و چمبرلین و همکاران(16) استفاده از سیستم های جدید کنترل کننده ی گلوکز با کاهش ترس از هیپوگلیسمی در ارتباط بوده است. اما دسته دیگری از مداخلات که مورد استفاده قرار گرفته شامل آموزش دیابت، تمرین های آگاهی از کنترل قند خون، ارتقا انگیزش درمانی، بهبود عدم آگاهی از هیپوگلیسمی و مداخلات پزشکی از راه دور بوده است(17 و 18(؛ اما از بین این مداخلات، درمان شناختی رفتاری گروهی و فردی در مواردی مورد استفاده قرار گرفته است و این نوع درمان توانسته است با اصلاح تحریفات شناختی بیمار و بهبود مکانیسم های سازگاری ترس از هیپوگلیسمی را در برخی مطالعات کاهش دهد(19 و 20).





برای مطالعه بیشتر در مورد نگارش آکادمیک و نکات مهم به کانال تلگرامی ما مراجعه کنید.








نظرات و سوالات:
نظرات و پرسشهای قبلی