نمونه ترجمه تخصصی پزشکی درباره سلول درمانی

سلول درمانی

سلول های بنیادی جنینی یا رویانی (Embryonic Stem Cells) برای اولین بار در سال 1981 از رویان موش استخراج شدند اما بعد از جداسازی اولین سلول‌های بنیادی رویانی انسانی توسط جیمز تامسون وهمکارانش در دانشگاه ویسکانسیس در سال 1998، توجه به این سلول ها بیش‌تر شد. سلول‌های بنیادی به دلیل ویژگی های منحصر به فرد سال هاست توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده اند و همواره امید به سلول درمانی برای درمان بسیاری از بیماری‌های غیرقابل درمان و مهم انسانی را به خود اختصاص داده‌اند(1) سلول‌های بنیادی جنینی که به آن‌ها سلول‌های بنیادی اولیه نیز گفته می‌شود از مراحل اولیه نمو رویانی یا بلاستولا استخراج می‌شوند و می‌توان از آن‌ها در پزشکی بازساختی و سلول درمانی استفاده نمود. این سلول‌ها به دلیل دارا بودن پتانسیل های منحصر به فرد ابتدا به صورت گسترده ای مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت اما هم زمان با پی‌گیری پژوهش‌ها به منظور استفاده درمانی از آن‌ها، مسائل عقیدتی و اخلاقی استفاده از سلول‌های بنیادی رویانی انسانی (Human Embryonic Stem Cell (hESC)) مطرح گردید که منجر به محدودیت‌سازی این پژوهش‌ها گردید. از طرفی با وجود تمامی پژوهش‌های صورت گرفته در استفاده درمانی از این سلول‌ها هنوز پیشرفت معنی‌داری در این زمینه مشاهده نشده است(2). زيرپا گذاشته شدن شأن و كرامت انساني، باروري و سقط جنين صرفاً جهت تهيه سلول‌هاي بنیادی جنینی، نگراني از تلاش براي تولید جمعیت مورد هدف و بيم از سودجويي‌هاي مادي از جمله مسائل اخلاقي مطرح مي‌باشند(2،‌3). سلول‌های بنیادی رویانی انسان (hESC) را با توجه به اهداف مدنظر به روش‌های مختلف هم چون داخل عضلانی، داخل سیاهرگی، جراحی و غیره استفاده نمود(4). سلول‌های بنیادی جنینی را می‌توان به دو صورت به دست آورد: 1) لقاح موفق اووسیت و اسپرم و تقسیم رویان 2) انتقال هسته سلول‌هاي پيكري به سلول تخمك يا پرتوان فاقد هسته(5) ((SCNT)Somatic-Cell Nuclear Transfer) (فرآيندي كه طي آن يك هسته از يك سلول پيكري موجود زنده استخراج و به يك سلول زايايي كه هسته آن از قبل تخليه شده انتقال مي‌يابد.). در مسیر اول می‌توان لقاح را به دو صورت انجام داد: 1) لقاح طبیعی که در بدن موجود زنده صورت می‌گیرد، 2) لقاح آزمایشگاهی و کشت تخمک‌های لقاح یافته. استفاده از سلو‌ل‌های بنیادی جنینی بعد از یک لقاح طبیعی جز در مواردی که نیاز به سقط اجباری باشد کم تر مد نظر اهداف درمانی و پژوهشی می‌باشد. هرچند در برخی از پروتکل‌های درمانی می‌توان بعد از اخذ مجوز و اعلام رضایت والدین از سلول‌های بنیادی به دست آمده از این روش برای اهداف درمانی در اعضای یک خانواده استفاده نمود. کشت تخمک‌های لقاح یافته بعد از لقاح آزمایشگاهی به منظور دستیابی به سلول‌های بنیادی جنینی نیز به دلایلی با محدودیت‌هایی مواجه است، چرا که این سلول‌ها توانایی رشد محدودی در محیط کشت دارند. در روش انتقال هسته سلول پیکری به سلول زایا، هسته سلول زایا خارج گشته و با هسته سلول پیکری جایگزین می‌شود که هسته جدید تحت اثر محتویات سلول میزبان برنامه‌ریزی مجدد می‌کند.