سرقت ادبی مستقیم عبارت است از استفاده کلمه به کلمه بخشی از اثر نویسنده ثالث، بدون ذکر منبع یا آوردن بخشی از نوشته در داخله گیومه. سرقت ادبی آگاهانه از اثر یک نویسنده دیگر یک عمل غیر اخلاقی و مصداق عدم صداقت آکادمیک است. اینگونه اعمال می تواند منجر به اقدامات انضباطی یا اخراج از محل کار شود. [مشاهده مثال]
سرقت ادبی از خود زمانی رخ می دهد که یک دانشجو آثار قبلی خود را مجددا جهت انتشار ارائه می دهد یا بخشهایی از کارهای قبلی خود را، بدون کسب اجازه از سایر همکاران در تحقیق (اساتید راهنما)، مجددا در هم ادغام کرده و بعنوان یک کار جدید ارائه می دهد. برای مثال، استفاده از بخش هایی از مقاله ای که در دوره فوق لیسانس بعنوان تکلیف کلاسی انجام شده، در مقاله ای که در دوره دکتری بایستی ارائه شود. بعلاوه، سرقت ادبی از خود می تواند بصورت ارائه یک تحقیق یا مقاله در کلاسهای مختلف بدون کسب اجازه از اساتید هر دو کلاس، رخ دهد. [مشاهده مثال]
سرقت ادبی وصله ای زمانی رخ میدهد که یک دانشجو عباراتی از یک منبع را بدون قرار دادن آنها بین علامت گیومه ("") به کار می گیرد، یا اینکه ایده و نوشته های یک نویسنده را ضمن حفظ ساختار کلی و معنای آن، صرفا با تغییر واژگان یا نوع بیان، مورد استفاده قرار می دهد. این نوع سرقت ادبی، چه بصورت عمدی یا غیر عمدی، مصداق نقض اخلاق آکادمیک است، حتی اگر منبع در پاورقی ذکر شود. [مشاهده مثال]
سرقت ادبی تصادفی زمانی رخ میدهد که نویسنده ذکر منبع را فراموش می کند یا از مشخص کردن نقل قولها غافل می شود. همچنین ممکن است نویسنده بطور غیر عمد محتوای یک منبع را با کلمات مشابه یا جمله و ساختار مشابه بازنویسی کند و منبع را ذکر نکند. برای جلوگیری از این گونه موارد، دانشجویان بایستی روشهای نقل قول کردن را بیاموزند و در زمان نقل قول، دقت کافی را به کار گیرند. غیر عمدی بودن یک عمل ناقض مسئولیت آن نیست. به همین دلیل موارد سرقت ادبی نیز به مانند سایر انواع سرقت ادبی جدی تلقی می شوند و می تواند نتایج بدی برای فرد مرتکب سرقت ادبی به همراه داشته باشد. [مشاهده مثال]
سرقت ادبی کامل به معنای استفاده از نوشته و کار فردی دیگر به نام خود است. در این حالات نویسنده اثر، فردی دیگر است. از جمله مصادیق این نوع سرقت ادبی درخواست از فردی دیگر (دوست یا محقق دیگر) برای نوشتن یک مقاله با/بدون دریافت پول و سپس نشر آن اثر به نام خود است. [مشاهده مثال]
در مواردی، محقق نمی تواند منبع معتبری برای تایید بخشی از یافته ها یا ادعاهای خود پیدا کند. متاسفانه برخی در این موارد به منبعی ارجاع می دهند که وجود ندارد یا اطلاعات غیر دقیق در مورد یک منبع ذکر می کنند. این عمل نیز مصداق سرقت ادبی است. زیرا بدین طریق، خواننده تصور می کند که ادعای مطرح شده در مقاله توسط منبع دیگری تایید شده است. [مشاهده مثال]
بازنویسی عبارت است از نوشتن دوباره یک متن به شکلی جدید. بازنویسی متداولترین نوع سرقت ادبی است. بازنویسی به خودی خود سرقت ادبی نیست به شرطی که منبع به درستی ذکر شود. با این حال، بازنویسی زمانی مصداق سرقت ادبی است که محقق منابع مختلف را مطالعه می کند، نکات کلیدی آنها را مشخص می کند و سپس این نکات را بازنویسی می کند با این ادعا که ایده ها متعلق به محقق هستند (عدم ذکر منبع) [مشاهده مثال]
ترجمه تخصصی لبخند جهت ارائه خدمات و تجربه ای بهتر به شما، از کوکی استفاده می کند.