نسبت‌های مالي واقعیت‌های مهمي را در ارتباط با عمليات و وضعيت مالي يك شركت آشكار می‌کند كه با استفاده از تجزیه‌وتحلیل نسبت‌های مالي، مشكلات و نقاط ضعف و قوت مالي شرکت‌ها تعيين می‌گردد كه می‌توان اذعان داشت كه يكي از منابع عمده داده‌ها صورت‌های مالي محسوب می‌شود. پژوهش حاضر به بررسي نسبت‌های جريان نقدي در مقابل نسبت‌های تعهدي پرداخته است كه هر كدام از اين نسبت‌ها با 4 عامل و 12 زير شاخص مورد سنجش قرارگرفته‌اند كه در نهايت تفاوت معناداري ميان استفاده از مدل نسبت‌های جريان نقدي در مقايسه با مدل بر مبناي نسبت‌های تعهدي در سنجش عملكرد شرکت‌ها مشخص گرديده و همچنين همان‌طور كه انتظار می‌رفت مدل نسبت‌های جريان نقدي بر مدل نسبت‌های تعهدي در سنجش عملكرد شرکت‌های موردمطالعه برتري داشته است. جامعه آماري اين پژوهش شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادر تهران بودند كه نمونه‌گیری به روش حذف سيستماتيك انجام گرديد؛ بدين صورت كه از ميان تمامي شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، شركت¬هايي كه واجد شرايط زير بوده‌اند انتخاب‌شده‌اند: شركت¬هايي كه قبل از سال 84 موردپذیرش قرار گرفته بودند، شرکت‌هایی كه پايان سال مالي خود را پايان اسفندماه هر سال قرار داده بودند، شرکت‌هایی که در دوره مورد بررسي، تغيير سال مالي نداشتند، داده¬هاي مورد بررسي شركت مزبور، در دسترس باشد؛ قابل ذكر است كه شرکت‌های سرمايه¬گذاري، بانك¬ها و بيمه¬ها، ليزينگ¬ها نيز از نمونه¬ها حذف شدند.

تئوري نوين مالي و جوهره اصلي آن يعني فرضيه بازار کارا بر اين اعتقاد است که نمي¬توان بر بازار پيروز شد و بازده بيش از متوسط بازار حاصل کرد(فدایی نيژاد و صادقی ،1385).ولي شواهد بسيار زيادي وجود دارد که نشان می دهد سرمايه گذاران نسبت به اطلاعات جديد، رفتارهاي غير¬منطقي از خود نشان مي¬دهند. يکي از پيامدهاي چنين واکنشي بروز پديده مومنتوم مي¬باشد. این استراتژی¬ها که براي بهره گيري از همبستگی سریالی موجود در بازدهي بازار اوراق بهادار بکار ميروند مدارکي ارائه ميدهند که فرضيات بازار کارا را به چالش می‌کشد. تحقيقات زيادی در زمينه بکارگيري استراتژي¬هاي مومنتوم در اکثر بازارهاي سرمايه سازمان يافته صورت گرفته است.شهرت و رواج این روش تا به این حد رشد کردهکه این استراتژی¬ها تبدیل به سبک مجزای شناخته شده¬ای از سرمایه-گذاری،تبدیل شده‌اند. از آنجايي که بورس اوراق بهادار تهران از جمله بورس¬هاي نوظهور،محسوب می-شودوموضوع استراتژي¬هاي مومنتوم در بازار هاي کمتر توسعه يافته و نوظهور نيز مطرح است. ويژگي¬های اين بازار ها تا حد زيادی متفاوت از بازار هاي سرمايه توسعه يافته است لذا اين سئوال مطرح مي¬شودآيا بکار¬گيري اين استراتژي¬ها در اين بازارها باعث ايجاد بازده غير¬عادي مي¬شود يا خير؟