به منظور جلوگیری از پلاجیاریزم، منابع مورد استفاده را به درستی در متن ارجاع دهید. به این منظور از روش ارجاع نویسنده-تاریخ برای نقل قول مستقیم یا بیان ایده ها استفاده کنید (برای مثال، نام ارائه دهنده یک تئوری را در متن خود ذکر کنید). همچنین در صورتی که از مدل تحقیق فرد دیگری در مطالعه خود استفاده می کند، نام طراح اصلی مطالعه را ذکر کنید).
اگر قصد استفاده از جداول، اشکال، و تصاویر، یا نقل قولهای بلند یا هر جزئی که شامل کپی رایت می شود را دارید، بایستی از روشهای اصولی تر برای بیان حق تالیف استفاده کنید و در عین حال از دارنده حق تالیف برای استفاده از محتوای آنها کسب اجازه کنید. حتی تصاویر برداشت شده از اینترنت که دارای حق تالیف نیستند نیاز به ذکر منبع پیش از استفاده در مقاله دارند.
مصادیق خاص پلاجیاریزم کدامند؟
اگرچه بسیاری از موارد پلاجیاریزم کاملا مشهود و روشن هستند نیازی به توضیح بیشتر ندارند (برای مثال، کپی کردن بخشهای از متن از یک نویسنده دیگر بدون ذکر نام)، مواردی هم وجود دارند که قضاوت در مورد آنها چندان ساده نیست. بطور معمول، ارجاع ناصحیح (برای مثال، غلط املایی در نام نویسنده، فراموش کردن یک جزء خاص در فهرست منابع، یا ارجاع به متنی که در فهرست منابع ذکر نشده است) بعنوان پلاجیاریزم شناخته نمی شوند بشرطی که خطا جزئی و سهوی باشد. با این حال، این گونه خطاها می تواند باعث کاهش ارزش یک کار علمی شود یا از نویسنده خواسته شود که متن خود را اصلاح کند.ناشران و اساتید ممکن است از نرم افزارهای مشابهت یاب برای تشخیص موارد پلاجیارزیم استفاده می کنند. این نرم افزارها امکان تشخیص جملات، عبارت و کلماتی که از متون دیگر کپی شده اند، یا جملاتی که صرفا چند کلمه از یک جمله تغییر کرده اند را دارند (patchworking).
پلاجیاریزم از خود - Self-plagiarism
پلاجیاریزم از خود عبارت است از استفاده از متون مقالات قبلی نویسنده بعنوان یک مقاله جدید؛ همانند پلاجیاریزم، پلاجیاریزم از خود نیز غیر اخلاقی است. پلاجیاریزم از خود باعث گمراهی خواننده می شود بطوری که خواننده تصور میکند اطلاعات بیشتری در مورد یک موضوع خاص وجود دارد، در حالی که چنین نیست. همچنین پلاجیاریزیم این تصور را ایجاد می کند که یافته ها بیش از آنچه هست، قابل تکرار هستند یا اینکه برخی نتایج در مقاله بیش از واقع مورد تایید قرار گرفته اند. انتشار یک مقاله نزد چندین ناشر نقض قوانین مالکیت معنوی است (duplicate publication).مصادیق خاص پلاجیاریزم از خود – Self-plagiarism
در برخی موسسات، اگر دانشجو مقاله ای را که برای یک کلاس تهیه کرده باشد، در کلاس دیگری ارائه دهد و از استاد خود اجازه این کار را دریافت نکرده باشد، مرتکب پلاجیاریزم از خود شده است. استفاده از یک مقاله در چندین کلاس می تواند ناقض اخلاقیات علمی و قواعد اخلاقی دانشگاه باشد.با این حال، استفاده از یک کار کلاسی که قبلا انجام شده است در یک پایان نامه و تهیه یک متن جدید میتواند مورد قبول باشد؛ دانشجویانی که قصد انجام این کار را دارند می بایست ایده های خود را با استاد یا مشاور مطرح کنند و بر اساس قواعد اخلاقی و علمی این کار را انجام دهند.
در شرایط خاص، نویسندگان ممکن است از نوشته های خود کپی برداری کنند و بدون قرار دادن آنها در علامت کوتیشن یا ارجاع به منبع اصلی. ممکن است دانشجو احساس کند که ارجاع دادن به کار خود مطلوب نیست و بازنویسی متن نیز باعث بیان نادرست مطلب شود. اگر متن کپی شده اندک باشد، این روش قابل قبول است.
